Geachte Jeremy Rifkin,

In 2005 verschijnt uw boek ‘The European Dream’. Daarin stelt u dat de Amerikaanse droom op zijn retour is (en het ergste moest dan nog komen) en dat ‘aan de overzijde’ een Europese droom begint te groeien. Dat geeft te denken.

Aan ‘de overzijde’ van de Amerikaanse droom die staat voor de mateloze jacht op individuele rijkdom, macht en succes ten koste van alles en iedereen, richt ‘hier’ in Europa de droom zich op levenskwaliteit en gemeenschapszin. De Europese droom heet een lichtbaken te zijn die ons, in een getroubleerde wereld, voert naar een nieuw tijdperk van inclusiviteit, gelijkheid-in-verschil, universele mensenrechten, het recht van de natuur en vrede op aarde … Wil de Europese droom de droom van de hele wereld worden, dan zal er een nieuw verhaal ontwikkeld dienen te worden over de missie van de mens.

U was onlangs via ‘videoconference’ in België, waar zich het hart of eerder ‘zwaartepunt’ van Europa bevindt. Inmiddels is de Amerikaanse droom dood, Europa in crisis, en met het dromen gaat het ook niet goed. Dromen dienen spoedig gereanimeerd en heringevuld te worden. Niet alleen een kwestie van urgency maar zeker en vast ook van opportunity en decency…

Recenter, in 2010 verscheen uw boek ‘The Empathic Civilization’, waarvoor dank wegens mooi weerwerk aan de entropie en het cynisme. U pleit voor een drastische en spoedige verandering van onze mentaliteit willen we onze planeet aarde, de economie en de mensheid van ondergang redden. Ik lees hierin From Belongings to Belonging, A Collaborative and Caring World, en nog meer bemoedigends en opwindends …

Maar wat wil de oude droom, of de droom die zich vasthoudt aan het oude zieletogend paradigma? Terwijl ik u schrijf, bevind ik me bij wijze van illustratie tussen de onheilspellende kerstboodschap van de koning, topverkoop op het autosalon, en twee vakbondshoogdagen op 1 mei en 9 mei waar de plaat van de droom wellicht weer blijft steken op de ‘bescherming van de koopkracht’…

Dat is geen droom. Dit is een pleidooi voor meer consumptie, afval, roofbouw, winsten voor de producenten en aandeelhouders, … Hier is mijn verontwaardiging.

Dit is geen droom. Geen droom voor een waardig basisinkomen of de waardige bevrediging van de basisbehoeften van iedereen, of van engagement en solidariteit van mij tot jij en wij, van wijk tot wereld.

Waar zijn de dromen?

Dromen vereisen optimisme, schrijft u, het gevoel dat de hoop kan worden gerealiseerd. En dit is nota bene de tijd om de beste droom te dromen van alle dromen die er zijn, gelezen bij Ben Okri, die we onder meer daarom het Eredoctoraat in de Utopia gaven (2009).

Voor u live terugkomt, wil ik u enkele van mijn dromen toevertrouwen, verwant aan de miljoenen dromen waar miljoenen mensen overal ter wereld aan bezig zijn met ze te realiseren. Het is een pleidooi VOOR

1. een tijd voor empathie (Frands de Waal) en compassie (Karen Armstrong), een empathische samenleving (Rifkin)
2. Bruto Nationaal Geluk (zie Bhutan)
3. een kleur-rijke economie: weg van de witte (blanke/ kapitalistische) en de zwarte (welke destructieve dan ook – naar analogie met ‘zwarte’ pedagogie), via de groene (duurzame) naar een blauwe economie (Pauli)
4. uitstap uit de kernenergie tegen 2015; en neen, we zullen daardoor geen slachtoffers worden van stroompannes, want we gaan eindelijk minder gebruiken en anders produceren
5. de imperatieven van Kant (uit Kritiek van de Praktische Rede: behandel de ander nooit enkel als middel, ook steeds als doel) en Sloterdijk (Je moet je leven veranderen: over zelfverbetering en wereldverbetering)
6. alle TRADE fair, bio en eco
7. àlle mensjes overal ter wereld naar school; meteen een extra sterk pleidooi voor alle meisjes overal ter wereld naar school, dus tegen kinderarbeid, uitbuiting, huisslavernij, onderontwikkeling, tweedrangsburgerschap (of nog minder) dus VOOR alle kinderrechten
8. de kenniseconomie voorbij: meer vorming, meer creativiteit, meer kunst, meer cultuur, meer humanities => meer democratie, meer symbolisch en sociaal kapitaal
9. bij de komende verkiezingen alle partijen voor het algemeen belang (people, planet, prosperity)
10. dagelijks op prime-time van de openbare zender een programma fairfair over goede praktijkvoorbeelden van hier en uit de hele wereld hoe het anders en beter kàn

Met hartelijke groeten,

Noortje Wiesbauer
Docent filosofie en coördinator Maatschappelijke Dienstverlening Sint Lucas Antwerpen
Voorzitter Universiteit voor het Algmeen Belang vzw